Deivid de Souza

Dün de belirtmiştim. Bir hüzün kaplamıştı içimi sempatik Brezilyalı'dan ayrılık haberini aldığımda. Hoş 1 aydır devam eden gelişmeler sonucu sonunda noktayı koymuştu Fenerbahçe kariyerine. Çok zor günler geçirdi. Bacağının kırılması, annesini kaybetmesi, ilk geldiği sene yaşadığı uyum sorunu vs. Ama üstesinden geldi sempatik Brezilyalı her türlü sorunun. Kritik maçlarda attığı goller, verdiği mücadele, bize yaşattığı sevinçler, izlerken bizleri inanılmaz eğlendiren gol sevinçleri. Hepsi hoş birer hatıra olarak anılarımızda kalacak.

Keşke ile başlayan cümleler vardır ya, hepimizin hayatı boyunca bol bol kullandığı. İşte onlar Deivid için bolca kullanılabilir. Keşke ayağını kırmasadı. Keşke biz o berbat sahada antreman yapmak zorunda kalmasaydık. Keşke Aragones'in azıcık kafası çalışsaydı ve ben böyle sahada idman yapmam arkadaş diyebilseydi. İşte o zaman inanın ne Dia'ya gerek olurdu, ne de Kazım'ın sorunlarını takardık.

Ama netice de alına ne yazılıyorsa o oluyor. Bundan sonra Flamengo forması ile izleyeceğiz Deivid'i. Umarım orada başarılı olup son 4 senesini en mutlu şekilde geçirir. Sonra da küçükken hep özlemini duyduğu baba sevgisini çocuklarına en derin şekilde hissettirir.

Kendine iyi bak dost...